โคลแมนเป็นสัญญาณ โคลแมนยืนยันเสมอว่าเขาต้องการหลีกหนีจากไฟแก็ซหลังเกษียณ
โคลแมนเป็นสัญญาณ ในตอนท้ายของการสนทนา 30 นาทีที่ เชมัส โคลแมน เปิดเผย ยืนอยู่ถัดจากสนามในร่มที่ ฟินช์ฟาร์ม หัวข้อของชีวิตหลังฟุตบอลได้รับการหยิบยกขึ้นมา และกัปตันทีมเอฟเวอร์ตัน ได้ค้นพบมุมมองใหม่
เราเคยพบกันเพื่อหารือเกี่ยวกับจุดสังเกตสำคัญในอาชีพของเขา โคลแมนเพิ่งฉลองครบรอบ 10 ปีของเขาในฐานะผู้เล่นเอฟเวอร์ตัน และการเดินทางของเขาเป็นอย่างไร เขามาถึงในฐานะเด็กหนุ่มจากสลิโก ซึ่งเต็มไปด้วยความคิดถึงบ้าน แต่กลายเป็นหนึ่งในแบ็คขวาที่ดีที่สุดของพรีเมียร์ลีก
การใช้เวลานานในอาชีพที่ไม่น่าให้อภัยนี้ไม่ได้เปลี่ยนค่านิยมของเขา เขาเป็นคนในครอบครัวที่ปกป้องความเป็นส่วนตัวของเขาและรักอะไรมากไปกว่าการได้กลับมาในหมู่บ้านชาวประมง คิลลีเบกส์ ห่างจากราซซามาตาซ โคลแมนมองเห็นว่าการเกษียณจะเห็นเขาจากเมอร์ซีย์ไซด์ไปตลอดกาล
จากความคิดของเขา เขากล่าวว่า: ‘ถ้าคุณถามฉันเมื่อ 5 ปีก่อน ชีวิตจะเป็นอย่างไรตอนอายุ 40 ฉันคงตอบว่า ‘กลับไปหาคิลลีเบกส์ เล่นฟุตบอลภาษาเกลิก มีความสุขกับชีวิตกับครอบครัว และคุณจะไม่ได้เห็นหรือได้ยินอะไรจากฉันอีก’ แต่ผมและครอบครัวมีความสุขมากที่นี่ และผมรักฟุตบอล” เขาย้ำ
‘ผมไม่ต้องการเป็นโค้ช ฉันอยากเป็นผู้จัดการ นั่นคือสิ่งที่ฉันอยากทำอย่างแน่นอน ที่นี่? ใช่ ในชีวิตคุณต้องมีความฝันและคุณต้องพูดออกมาดังๆ ถ้ามันเกิดขึ้นได้ ทำไมล่ะ?’ การสนทนาดังกล่าวรู้สึกมีความเกี่ยวข้องเป็นพิเศษอีกครั้งเมื่อมีการประกาศเมื่อวันพฤหัสบดีว่าโคลแมนได้ตกลงเงื่อนไขใหม่ทำให้เขาอยู่ที่กูดิสัน พาร์คถึงปีที่ 15 และรับประกันว่าเขาจะสร้างสถิติลงเล่นให้สโมสรมากที่สุดในพรีเมียร์ลีก
เมื่อเขาเห็นมิก โดเฮอร์ตี แมวมองผู้น่าเคารพนับถือ กำลังชาร์จปีกให้สลิโก โรเวอร์ส และแนะนำให้เดวิด มอยส์ มีเพียงไม่กี่คนที่นึกภาพการลงทุน 60,000 ปอนด์ที่ตามมาในเดือนมกราคม 2552 เพื่อเก็บเกี่ยวเงินปันผลดังกล่าว แต่โคลแมนเป็นหนึ่งในนักเตะยุคใหม่ที่ยอดเยี่ยม
เขายังเป็นสัญลักษณ์ของค่านิยมที่ครั้งหนึ่งเคยทำให้เอฟเวอร์ตันเป็นสโมสรที่ก้าวหน้า เมื่อพวกเขาเคยซื้อนักเตะอย่างทิม เคฮิลล์, โจลีออน เลสคอตต์, ฟิล จากีลกา, เลห์ตัน เบนส์, มิเกล อาร์เตต้า และสตีเวน พีนาร์ ซึ่งทุกคนยังเด็ก หิวโหย และ เปี่ยมไปด้วยความทะเยอทะยาน
โคลแมนเลิกเรียนในห้องแต่งตัวนั้นและยังคงยึดมั่นในมาตรฐานเหล่านั้น เมื่อสิ่งต่าง ๆ ดำเนินไปอย่างยากลำบากในช่วงหลัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการปะทะกันเพื่อหนีตกชั้นที่สั่นประสาท เขาคือคนที่ยืนอยู่แถวหน้าและเป็นศูนย์กลางของกลุ่ม อธิบายว่าทำไมการต่อสู้ถึงแพ้ไม่ได้
คุณสงสัยหรือไม่ว่าเอฟเวอร์ตันจะเกาะติดได้หรือไม่หากไม่มีโคลแมนอยู่เบื้องหลัง เขาจะหดหู่กับความคิดที่ว่าเขาทำอะไรที่พิเศษ แต่สุนทรพจน์ที่เขาให้กับเพื่อนร่วมทีมของเขาก่อนเกมกับวูล์ฟส์และบอร์นมัธยกผมที่หลังคอ https://www.ghswest.com/
แล้วทำไมเขาถึงทำสิ่งนี้ไม่ได้ในอนาคต? ไม่มีการรับประกันในชีวิต แต่ก็ต้องหวัง เมื่อโคลแมนเริ่มรับตราการฝึกของเขาแล้ว เอฟเวอร์ตันมองการณ์ไกลเพื่อเตรียมเขาให้พร้อมสำหรับช่วงต่อไปของชีวิตในวงการฟุตบอล เมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้
ที่สโมสรแล้ว เบนส์ เพื่อนร่วมงานเก่าของเขากำลังทำงานอย่างขยันขันแข็งกับทีมอายุต่ำกว่า 18 ปี พัฒนาเป็นโค้ชและสร้างความประทับใจให้กับวิธีการทำงานของเขา เขาเช่นเดียวกับโคลแมนตั้งใจที่จะหนีไปให้ไกลจากฟุตบอลให้ได้มากที่สุดเมื่อแขวนสตั๊ด แต่สิ่งต่างๆ ก็เปลี่ยนไป
ไม่มีเจตนาในคอลัมน์นี้ที่จะผูกมัดชายคนใดคนหนึ่งด้วยความคาดหวังที่ไม่ยุติธรรมหรือไม่สมจริง และบางที โคลแมนจะพบในอีกห้าปีข้างหน้าว่าการเล่นฟุตบอลภาษาเกลิคโดยไม่เปิดเผยตัวตนอย่างมีความสุขบนชายฝั่งตะวันตกของไอร์แลนด์นั้นดีกว่าที่จะยอมจมอยู่กับความทรมานในชีวิตประจำวันเหมือนเช่น ผู้จัดการ.
แต่ในขณะที่เขามีความฝันและไฟในตัว เอฟเวอร์ตันไม่ควรส่งกำลังใจให้เขาเพื่อให้มันเป็นจริงหรือ? คุณไม่มีทางรู้ว่าสิ่งต่าง ๆ เป็นอย่างไรจนกว่าคุณจะลองและลองจินตนาการดูว่าสิ่งต่าง ๆ จะประสบความสำเร็จในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าหรือไม่
การทำงานหนักจะไม่ทำให้เขาหงุดหงิด และเมื่อย้อนกลับไปที่บทสนทนานั้นในเดือนมีนาคม 2019 เขาย้ำประเด็นนั้นด้วยการพูดว่า: ‘ฉันรู้ว่ามันไม่ง่ายในทุกวันนี้ และมีผู้จัดการระดับสูงมากมายอยู่ที่นั่น แต่คุณต้องเชื่อว่าสิ่งต่าง ๆ เป็นไปได้ ถ้ามันหมายถึงการเริ่มต้นในอะคาเดมี รุ่นอายุไม่เกิน 23 ปี คุณไม่มีทางรู้หรอก มันยังรออยู่ข้างหน้า’
ในโลกของฟุตบอล ที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา (ไม่ใช่ไปในทางที่ดีขึ้นเสมอไป) เชมัส โคลแมนคือสัญลักษณ์ ชายผู้มีความภาคภูมิใจ อย่างแท้จริงต่อสโมสรที่เขาเป็นตัวแทนและให้ ความเคารพต่อแฟนๆ ที่ติดตามทีม